PEDAGOTWORY: [3] [Seria: Eksperymentarium zjawisk atmosferycznych.] Chmury.

CHMURY

Coś o chmurach:

• unoszące się w powietrzu produkty zagęszczenia, składające się z mnóstwa zgrupowanych kropelek wody lub kryształków lodu

• pojedyncze krople mogą być bardzo małe, ledwo dostrzegalne gołym okiem lub osiągać rozmiary dużych kropli, a nawet bryłek lodu

Klasyfikacja chmur ze względu na ich wysokość:

Rodzaj chmur	Stosowany skrót	Nazwa w języku polskim
Cirrus	Ci	pierzasta
Cirrocumulus	Cc	pierzasto-kłębiasta
Cirrostratus	Cs	pierzasto-warstwowa
Altocumulus	Ac	średnia kłębiasta
Altostratus	As	średnia warstwowa
Nimbostratus	Ns	Warstwowo-deszczowa (opadowa)
Stratocumulus	Sc	warstwowo-kłębiasta
Stratus	St	warstwowa
Cumulus	Cu	kłębiasta
Cumulonimbus	Cb	kłębiasta deszczowa(opadowa)

• chmury wysokie– będziemy mówić, jeśli znajdują się na wysokości większej niż 5km. Zaliczamy: chmury cirrus, cirrocumulus, cirrostratus;

• chmury średnie– znajdują się na wysokości od 2-7km.
Zaliczamy: altocumulus, altostratus;

• chmury niskie– rozpościerają się na wysokości mniejszej niż 2km.
Zaliczamy: stratus i stratocumulus.

Jeśli chodzi o niewymienione chmury to:

• chmura nimbostratus- występuje zwykle w piętrze niskim, ale często jest tak bardzo rozbudowana w pionie, że sięga piętra średniego, a niekiedy i wysokiego;

• chmury cumulus i cumulonimbus – podstawa tych chmur jest nisko co kwalifikuje je do chmur niskich, ale ich rozciągłość pionowa często bywa tak duża, że wierzchołki tych chmur znajdują się w piętrze średnim i wysokim.

Zachmurzenie:

• stopień pokrycia nieba

• określa się je na podstawie obserwacji, który wskazuje nam, jaką część nieba pokrywają chmury

• określane w ósmych częściach nieba tj. w oktantach.

Wielkość zachmurzenia słownie	Wielkość zachmurzenia w oktanach
Bezchmurnie	0/8
Zachmurzenie małe	1/8-3/8
Zachmurzenie umiarkowane	4/8-5/8
Zachmurzenie duże	6/8-7/8
Zachmurzenie całkowite	8.08.2016

Rodzaje chmur

Zobacz sam:

CHMURY

DOŚWIEDCZENIE:

Chmura w butelce

Potrzebne materiały:

butelka z niewielką ilością wody, zapałka, nakrętka od butelki

W butelce znajduje się niewielka ilość wody. Do wylotu butelki przykładamy zapałkę i wpuszczamy do niej dym. Zakręcamy butelkę. Następnie zgniatamy i puszczamy ścianki butelki.

Co się dzieje?

Oto nasze wnioski:

Obserwujemy co się dzieje w jej wnętrzu.

Po wrzuceniu zapałki w butelce zobaczysz chmurę. Znika ona za każdym razem, kiedy ściskasz butelkę i pojawia się ponownie po zwolnieniu nacisku.
Chmura powstaje na skutek skraplania się pary wodnej na tzw. " jądrach kondensacji" - małych zanieczyszczeniach, płytkach itp.

Wstrząsając butelką nasycasz powietrze w jej wnętrzu parą wodną. Rolę jąder kondensacji pełnią natomiast cząstki wchodzące w skład dymu.
Para wodna jest bezbarwnym, niewidocznym gazem natomiast drobne kropelki wody są widoczne w postaci mgiełki. Podczas ściskania butelki zwiększasz panujące w niej ciśnienie. Dochodzi wówczas do tzw. przemiany adiabatycznej gazu.
Praca wykonywana podczas ściskania powoduje wzrost energii wewnętrznej gazu zamkniętego w butelce. Prowadzi to do wzrostu temperatury powietrza w jej wnętrzu, w wyniku czego woda paruje i chmura znika.

Podobne doświadczenie znajdziesz na filmikach w internecie oto jeden z nich: